تاریخچه اسب راکر نیمو چوبک مربوط به بعد از قرن 17 میلادی می‌‌شود. کاربرد راکر بیشتر مربوط به مبارزه‌‌ی شوالیه‌‌های قرون وسطی روی اسب می‌‌باشد. اما بعد از قرن 19 به بعد به وسیله‌‌ای برای بازی کودکان تبدیل شد. البته اسب راکر کودک بیشتر برای فرزندان شاهان و قشر بالای جامعه مورد استفاده قرار می‌‌گرفت و به تدریج در دسترس همگان قرار گرفت. ساختار راکر کودک به یک صندلی راحتی شبیه است که اکثرا از جنس چوبی و یا پلاستیکی ساخته شده است. روکش صندلی از جنس چوب و یا الیاف نخی است. اسب راکر کودک در جلو دارای دو دسته است که کودک با گرفتن دسته‌‌های آن، همانند یک الاکلنگ می‌‌تواند تاب بخورد.